Juryuitspraak en portret door Dr. Sabine Wilp, hoofd van Handwerksform Hannover.
Verklaring van de jury:
"Ongeveer 200 tentoonstellingsstukken werden door de jury bekeken, onderzocht en geëvalueerd in de wedstrijd voor de Niedersächsische Staatspreis voor het ontwerpen van ambachten. Aan het einde van een intensief raadplegingsproces werd de winnaar gekozen. De Nedersaksische staatsprijs voor het ontwerpen van ambachten 2013 is toegekend aan meesterweefster en afgestudeerd ontwerpster Lucia Schwalenberg uit Wennigsen.
Hun wedstrijdwerken tonen handweefkunst op het hoogste niveau: de fijnste waaierbinding, waarbij de kettingdraden tijdens het weven met een speciale weefkam in de stof worden verschoven, heft de rechthoekige weefvolgorde op ten gunste van gebogen lijnen. Geraffineerd crêpeweefsel met scheringbeschildering en inslaggaren van koper en zijde met stalen kern geven de stoffen een kneedbare driedimensionaliteit. Zichtbare en voelbare structuren met schering, hoogte en diepte zijn te vinden in de sjaalvariaties van zijde en elastaan, waarvan de ongewone plasticiteit overtuigend is.
Weven, een van de oudste ambachten van de mensheid, wordt voortdurend opnieuw geïnterpreteerd door Lucia Schwalenberg. De jury was vooral onder de indruk van de gevoelige selectie en combinatie van materialen en de constant hoge kwaliteit van de producten. Ze combineert klassieke weeftechnieken op een bijzondere manier met de moed om te experimenteren en te innoveren. Dit resulteert in stoffen die nobel en klassiek lijken, maar tegelijkertijd innovatief en verrassend zijn, en die - ondanks al hun exclusiviteit - altijd functioneel en dus verkoopbaar blijven.
Portret Lucia Schwalenberg door Dr. Sabine Wilp:
"Toen ze een beroep moest kiezen, was dat niet gemakkelijk voor haar. Er klopten twee zielen in mijn borst," zegt Lucia Schwalenberg lachend als ik haar vraag of ze altijd al weefster had willen worden. Op haar toenmalige verlanglijstje stonden "journalistiek" en "een opleiding tot kleermaker". Ze ging journalistiek studeren en was meerdere jaren zeer succesvol in dit vak: als stagiaire bij de Hessischer Rundfunk en als redacteur bij RTL.
Maar al tijdens haar studie volgde ze daarnaast textielcursussen. In 1996 stapte ze over naar textielontwerp aan de Hogeschool voor Toegepaste Wetenschappen en Kunsten in Hannover. Tegelijkertijd voltooide ze een opleiding tot handwever, omdat ze haar vak vanaf nul wilde leren.
Een eerste stage bij handweefster Karin Sandberg-Kobling werd gevolgd door een training in Kukate. Later voltooide ze hier ook de masterclass. Want zelfs na het diploma was dat nog niet het einde voor haar. Ze wil het gewoon heel goed kennen. "Ik heb veel eerbied voor de oude handwerktechnieken," zegt de meesterweefster. 'Ik wil gewoon precies weten hoe iets werkt, en zelfs nu, na 10 jaar in het vak, heb ik nog steeds het gevoel dat ik zoekende en lerende ben en helemaal aan het begin sta.'
Lucia Schwalenberg wordt gedreven door een bijna onuitputtelijke nieuwsgierigheid. Alles wat haar omringt biedt haar nieuwe inspiratie, en ze is vooral geïnteresseerd in het doorbreken van de rechthoekige orde en tweedimensionaliteit die inherent zijn aan weven. En met veel passie probeert ze nieuwe ideeën uit totdat ze echt tevreden is met het resultaat.
Ondanks alle drang naar perfectie zijn het ook de kleine 'foutjes' die de charme vormen van haar unieke handgemaakte stukken en kleine series. Wabi-sabi, tenslotte: Authentiek en pretentieloos, sterk ontwikkeld en gesublimeerd, bijna perfect, maar met kleine onderbrekingen die ervoor zorgen dat objecten hun steriliteit verliezen.
Weven is de passie van Lucia Schwalenberg. Dat merk je meteen als je haar sjaals en tafellinnen ziet. Maar u merkt het ook als u met haar over haar beroep praat. Het past bij het feit dat ze voor 2013 een postdoctorale studie in innovatieve weefcultuur aan de Kunstuniversiteit in Linz heeft gepland. Het prijzengeld komt dus precies op het juiste moment om deze vervolgopleiding te financieren.
En misschien komen twee van haar hartenwensen wel uit: "Ik zet me ervoor in dat dit creatieve ambacht gewaardeerd blijft worden als een beroep, als een manier van leven en als een carrière waarmee je in je levensonderhoud kunt voorzien. Daarom vindt ze het natuurlijk ook belangrijk om haar kennis door te geven aan stagiairs en studenten. Hiermee samenhangend is haar tweede hartenwens: "Het zou geweldig zijn als de universiteiten waar design en creatie gedoceerd worden weer werkplaatsen voor praktisch werk zouden opzetten". We kunnen alleen maar hopen dat deze wensen zullen uitkomen." Dr. Sabine Wilp.
De juryverklaring en het portret in uittreksels met vriendelijke toestemming van Dr. Sabine Wilp.