Digitaal jacquardweefgetouw TC2

Digitalisering in de geherstructureerde werkplaats
In de afdeling Textielontwerp van de Universiteit van Osnabrück wordt digitale technologie steeds meer geïntegreerd na een uitgebreide herstructurering van de werkplaats. in onderzoek en onderwijs. De apparatuur wordt opnieuw gemonteerd, verzwaard en op de toekomst gericht in het spanningsveld tussen analoge en digitale technologie. Dit omvat de ingebruikname van een digitaal jacquardweefgetouw, afgekort TC2, door Lucia Schwalenberg. Het basisconcept is het creëren en uitbreiden van een textielonderzoekslaboratorium voor studenten en docenten met toekomstbestendige apparatuur. Het resultaat is een samenhangende combinatie van historisch gegroeide technische apparatuur, van een ponskaartjacquard met een ponskaartmachine als analoog prototype van digitalisering tot de nieuwste ontwikkeling van digitale weeftechnologie. De sprong naar de 21e eeuw in de textielsector.

De nieuwe apparatuur in de werkplaats voor textieldesign biedt mogelijkheden voor samenwerking en promotie in het MINT-gebied (wiskunde, informatica, natuurwetenschappen, techniek) om technische competenties te versterken in een vakgebied met een hoog percentage vrouwen en tegelijkertijd het doel om ook mannelijke studenten aan te spreken. De analoge en digitale werkplaatsuitrusting maakt nieuwe aanknopingspunten mogelijk voor toekomstige onderzoeksprojecten in de interdisciplinaire context van de Universiteit van Osnabrück en daarbuiten.

Het gebruik van digitale technologie verandert de mogelijkheden van het werk in de textielsector fundamenteel. Werkstappen die arbeids-, tijd- en kostenintensief zijn in archaïsche en industriële technieken worden operationeel en betaalbaar met digitale technieken. Na industrialisatie en globalisatie komt digitalisatie.

In de textielsector is dit bijvoorbeeld van toepassing op het complexe terrein van het jacquardweven. Op het jacquardweefgetouw is het mogelijk om alle draden individueel te controleren en niet in vooraf gedefinieerde draadgroepen zoals op het dobbyweefgetouw. Dit maakt complexe patronen, weefpatronen en picturale voorstellingen mogelijk. In het geval van het historische Jacquard-weefgetouw gebeurt dit als een analoog archetype van digitalisering met ponskaart-loopwerken, gebaseerd op de voorgangers van de trek-, Zamperl- of Damastweefgetouwen. De jacquards met ponskaarten, die in de 19e eeuw werden ontwikkeld, zijn in verschillende innovatiefasen industrieel vervangen door computergestuurde machines.

Het TC2 digitale hand jacquard weefgetouw is een innovatieve ontwikkeling uit Noorwegen. TC2 staat voor Thread Controller 2 en is de opvolger van het prototype TC1. Met dit weefgetouw is het mogelijk om een digitaal jacquardweefgetouw in een hanteerbaar formaat te gebruiken voor onderzoek en onderwijs dat ruimte inneemt in de industrie. De ontwikkeling gaat terug tot de voormalige Noorse universiteitsprofessor Vibeke Vestby. Met Noors onderzoekssubsidie begon zij aan de ontwikkeling van een digitaal handweefgetouw aan de Universiteit voor Toegepaste Wetenschappen in Oslo. Na het in de praktijk testen van het voorlopermodel TC1, bracht zij een herzien en geoptimaliseerd model uit in de vorm van TC2 onder de paraplu van Digital Weaving Norway.

Met deze digitale apparatuur is de Universiteit van Osnabrück toonaangevend in Duitsland als het gaat om het uitrusten van de workshopruimte voor studenten textielonderwijs.